Przed nami pierwszy tydzień lipca, podczas którego inwestorzy z pewnością powrócą, do analizy ostatnich informacji jakie napłynęły z Osaki, gdzie odbył się szczyt G20. Na przestrzeni całego tygodnia poznamy także, cały szereg danych makroekonomicznych po obu stronach oceanu. Powracając do szczytu G20 warto podkreślić, że w sobotę USA i Chiny wznowiły rozmowy handlowe, po tym jak prezydent Donald Trump zaproponował ustępstwa, obiecując nie nakładać nowych ceł. Dodatkowo zobowiązał się złagodzić ograniczenia, względem chińskiego giganta telekomunikacyjnego, firmy Huawei. W chwili obecnej daleko jest do zawarcia kompromisu, tym bardziej, że nie padły żadne sztywne daty. Problem dodatkowo potęguje fakt, że obie strony mają odmienne oczekiwania, odnośnie rozwiązania trwającej wojny handlowej. Spotkanie G20 z pewnością nie jest jakimś przełomem ale sam powrót do rozmów, jest pozytywnym aspektem, po tym jak ostatnie rozmowy załamały się w maju.
Na początku tygodnia inwestorzy powinni zwrócić uwagę, na serię wskaźników PMI dla przemysłu w Europie i USA. Dodatkowo po drugiej stronie oceanu poznamy wskaźnik ISM dla przemysłu. Wtorkowy kalendarz makro wygląda dość ubogo, gdyż poznamy jedynie sprzedaż detaliczną w Niemczech. Środowa sesja upłynie pod dyktando raportu ADP, który będzie zapowiedzią piątkowych odczytów z amerykańskiego rynku pracy. W kolejnych godzinach inwestorzy zapoznają się, ze wskaźnikiem ISM dla usług w USA. (Przed danymi z USA poznamy serię wskaźników ISM dla usług w strefie euro). Czwartkowa sesja ze względu na Dzień Niepodległości w USA, odbędzie się bez inwestorów z USA, którzy będą mieć dzień wolny. W piątek pomimo skróconej sesji za oceanem zostaną przedstawione dane z rynku pracy. Oczekuje się, że stopa bezrobocia pozostanie bez zmian i wyniesie 3,6%. Natomiast zmiana zatrudnienia w sektorach pozarolniczych wyniesie 160K. Warto będzie także śledzić odczyty dotyczące wynagrodzenia, które mogą być dobrym prognostykiem odnośnie przyszłej inflacji. W piątek poznamy także dane z niemieckiej gospodarki, dotyczące produkcji przemysłowej i zamówień fabryk.
Para walutowa po zanotowaniu szczytu na poziomie 1,1414, konsolidowała się w kolejnych dniach pomiędzy poziomem wsparcia 1,1344-48 a oporem na poziomie 1,14. (Warto dodać, że wsparcie zbiega się z oporami z pierwszej połowy czerwca i jest w chwili obecnej kluczowym wsparciem, jeżeli wzrosty mają być kontynuowane bez korekty). Jeżeli strona popytowa zdoła pokonać ostatnie szczyty kolejnym celem będzie szczyt z 20 marca na poziomie 1,1449. Dalszym oporem będzie równy poziom 1,15.
Niepowodzenie wyjścia ponad poziom 1,14 oraz ostatni szczyt 1,1414, skieruje kurs eurodolara do wnętrza kanału wzrostowego. W tym wariancie możemy oscylować w okolicach poziomu 1,1308-24 lub nawet spaść w okolice 1,1260, gdzie znajduje się dolne ograniczenie kanału, które zbiega się ze szczytami z kwietnia i maja. Ewentualne wybicie dołem z kanału wzrostowego, może prowadzić kurs eurodolara w stronę ostatnich minimów.
Główny scenariusz zakłada wzrosty, zaś ewentualny spadek możemy potraktować jako korektę, po której do głosu powinna dojść strona popytowa.
Wszelkie
prawa zastrzeżone. Linkowanie dozwolone. Kopiowanie, powielanie tekstu
na inne strony internetowe zabronione. Chcesz coś wykorzystać,
przedrukować, skontaktuj się redakcją Fx-Zone.
Przedstawiona analizy, poglądy i oceny są wyrazem osobistych subiektywnych poglądów autora i nie maja charakteru rekomendacji. Poglądy
te jak i inne treści raportów, nie stanowią "rekomendacji" lub
"doradztwa" w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 o obrocie
instrumentami finansowymi. Wyłączną odpowiedzialność za decyzje inwestycyjne, podjęte lub zaniechane ponosi inwestor.
